Πάππος ο Αλεξανδρεύς

(τέλος 3ου αι. μ.Χ.). Αρχαίος γεωμέτρης της λεγόμενης δεύτερης αλεξανδρινής σχολής, ο τελευταίος μεγάλος γεωμέτρης της αρχαίας Ελλάδας. Έχει σωθεί σχεδόν ολόκληρη η Συναγωγή του, σε 8 βιβλία, μια από τις πολυτιμότερες πηγές που υπάρχουν για τη γνώση της αρχαίας ελληνικής γεωμετρίας. Χάρη στον Πάππο τον Αλεξανδρέα γνωρίζουμε πολλά χαμένα έργα των μεγάλων μαθηματικών που προηγήθηκαν απ’ αυτόν (όπως π.χ. του Αρχιμήδη). Σε εκείνον οφείλονται, μεταξύ άλλων, θεωρήματα που αποδεικνύουν την ευθυγράμμιση τριών σημείων ως συνέπεια άλλων ευθυγραμμίσεων. Το λεγόμενο θεώρημα Πάππου-Πασκάλ (βλ. σχήμα) βεβαιώνει ότι, εάν σ’ ένα επίπεδο οι τριάδες των σημείων 1 3 5, 2 4 6, 1 2 Α, 4 5 Α, 1 6 Β, 3 4 Β, 2 3 Γ και 5 6 Γ είναι μεταξύ τους ευθυγραμισμένες, προκύπτουν ευθυγραμμισμένα και τα σημεία της τριάδας ΑΒΓ.